Перайсьці да зьместу

2G

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Стандарты мабільнай сувязі
0G (радыётэлефанія)

PTT · MTS · IMTS · AMTS ·
OLT · Autotel/PALM · ARP

1G

AMPS · TACS · ETACS ·
NMT · Hicap · Mobitex · DataTAC

2G

GSM · CSD ·
iDEN · D-AMPS · cdmaOne · PDC

2,5G

GPRS · WiDEN

2,75G

CDMA2000 · EDGE

3G (IMT-2000)

UMTS · W-CDMA · FOMA ·
CDMA2000 · TD-SCDMA

3,5G

HSDPA · HSUPA · HSPA

3,75G

HSPA+ · LTE (E-UTRA) ·
Mobile WiMAX · Flash-OFDM

4G (IMT-Advanced)

WiMAX-Advanced · LTE Advanced

5G

не зацьверджаны

2G — тэхналёгіі мабільнай сувязі другога пакаленьня — тэхналёгія лічбавай радыёсувязі зь першымі магчымасьцямі перадачы зьвестак (тэкставыя адсылкі SMS). Стандарты 2G: GSM (Global System for Mobile communications), CDMA (Code Division Mutiple Access).

Гэтыя стандарты прынесьлі ў сьвет адразу некалькі новаўвядзеньняў. Асноўнае адрозьненьне ад тэхналёгіі 2G ад 1G зьяўляецца тое, што дзеля перадачы голасу на адлегласьці ён праходзіў аблічбоўку (кадаваньне) і толькі потым, лічбавым кодам мадуляваўся СВЧ-сыгнал (у 1G — аналягавы сыгнал). У гэтым — агульная рыса ўсіх стандартаў другога пакаленьня. Стандарты адрозьніваюцца мэтадамі «ўшчыльненьня» ці падзелу каналаў: у GSM выкарыстоўваецца падыход з часавым ушчыльненьнем TDMA (Time Division Multiple Access), а ў CDMA (Code Division Mutiple Access) — кодавы падзел каналаў сувязі, з-за чаго гэты стандарт так і завецца.

Стандарты другога пакаленьня ствараліся для забесьпячэньня галасавой сувязі, але ў сілу іх «лічбавай прыроды» атрымалася магчымасьць доступ у інтэрнэт па мабільным тэлефоне й перадачы лічбавых зьвестак, як па звычайным правадным мадэме. Першапачаткова, стандарты другога пакаленьня не забясьпечвалі высокай прапускной здольнасьці: GSM мог падаць толькі 9600 біт/с (роўна гэтулькі патрабуецца для забесьпячэньня галасавой сувязі ў адным «ушчыльненым» з дапамогай TDMA канале), CDMA — некалькі дзясяткаў кбіт/с.